PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM PASTERZE
Przybieżeli do Betlejem pasterze,
grając skocznie Dzieciąteczku na lirze:
Chwała na wysokości, chwała na wysokości,
a pokój na ziemi!
Oddali swe ukłony w pokorze,
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Chwała na wysokości…
Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,
których oni nie słyszeli, jak żywi.
Chwała na wysokości…
Dziwili się napowietrznej muzyce
i myśleli: Co to będzie za Dziecię?
Chwała na wysokości…
Oto Mu się wół i osioł kłaniają,
trzej królowie podarunki oddają.
Chwała na wysokości…
I anieli gromadami pilnują,
Panna czysta wraz z Józefem piastują.
Chwała na wysokości…
Poznali Go Mesjaszem być prawym,
narodzonym dzisiaj Panem łaskawym.
Chwała na wysokości…
My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy
i z całego serca wszyscy kochamy.
Chwała na wysokości…
Nieznacznie różniący się od wersji dzisiejszej tekst tej kolędy można znaleźć w zbiorze pastorałek
pt. „Symfonie Anielskie albo Kolęda” z roku 1630. Autorem lub redaktorem tego zbioru był Jan Żabczyc.
Refren natomiast jest dodatkiem znacznie późniejszym – nie pojawia się on jeszcze nawet w zbiorach
Mioduszewskiego z 1838 roku.
