Od dłuższego czasu przymierzałem się do napisania trzech artykułów, na temat „przytulania”. Jak ważne jest przytulanie dla każdego człowieka (dziecka, partnera, czy też nas samych)?
Oto pierwszy z trzech artykułów (jego treść jest bardzo zbliżona do treści jednego z wcześniejszych wpisów – zamieszczam go powtórnie, z niewielkimi zmianami ze względu na zachowanie całości z kolejnymi artykułami, jakie ukażą się jutro i pojutrze) :
Czy przytuliłeś dzisiaj swoje dziecko?
Może to dziwne pytanie, jednak właśnie od niego chciałbym zacząć. Jest to pytanie bardzo ważne dla każdego rodzica. Każdy człowiek, posiadający dziecko, powinien zadać sobie to pytanie przynajmniej raz dziennie. „Czy przytuliłem dzisiaj swoje dziecko?” Czy poświęciłem swojemu dziecku wystarczająco dużo swojego cennego czasu? Czy ten czas który z nim spędziłem wykorzystaliśmy w sposób efektywny?
Każdego dnia odpowiedz sobie na te pytania. Dlaczego są takie ważne? Otóż dlatego, że przytulanie oraz kontakt fizyczny są dziecku potrzebne tak samo jak pożywienie, czy zapewnienie ciepła. Dziecko, zwłaszcza przez pierwsze kilka lat swojego życia jest całkowicie zależne od dorosłych (od rodziców). Bezgranicznie im ufa, bezgranicznie kocha i bezgranicznie potrzebuje kontaktu z osobą dorosłą. Kantak ten jest dziecku niezbędny zarówno w celu nawiązania głębszej więzi emocjonalnej z rodzicem jak i w celu prawidłowego rozwoju psychicznego i fizycznego.
Pewien piętnastowieczny władca pragnął zbadać w jaki sposób dzieci uczą się mówić. Odebrał kilkanaście noworodków ich rodzinom, podzielił je na dwie równe części. W przypadku pierwszej grupy dzieci, zapewniono im warunki zbliżone do tych jakie zapewniłyby im ich prawdziwe matki. Mamki karmiły je, pielęgnowały, pieściły, przytulały i mówiły do nich. W przypadku drugiej grupy, kobiety, które się nimi zajmowały miały ograniczyć się do karmienia i przewijania maluchów, a pod żadnym pozorem nie miały się do nich odzywać. Kobiety te zachowywały się jak roboty. Wykonywały swoją pracę i wychodziły. Dzieci te leżały kilka miesięcy w bezruchu, pozbawione najmniejszej więzi emocjonalnej z drugim człowiekiem.
Zapewne zastanawiasz się jak zakończył się ten okrutny eksperyment? Otóż, dzieci z pierwszej grupy rozwijały się prawidłowo, zaczęły mówić w odpowiednim dla siebie czasie i wyrosły na normalnych ludzi. Natomiast z drugiej grupy, żadne z dzieci nie dożyło drugiego roku życia. Wszystkie umarły.
Współcześni psychologowie dokonali podobnych spostrzeżeń obserwując nagle osierocone dzieci. Wyciągnęli oni wniosek, że dzieci nie są w stanie prawidłowo się rozwijać jeśli nie czują więzi emocjonalnej z osobą dorosłą, która się o nie troszczy, aż do momentu gdy może się ono samo o siebie zatroszczyć.
Dzieci do prawidłowego rozwoju potrzebują miłości. Nie wystarczy fakt, że ty wiesz o swojej bezgranicznej miłości do dziecka. Aby Twoje dziecko również wiedziało, że jest kochane, musisz mu tę miłość okazać. Musisz dać mu odczuć jak bardzo jest kochane. Jeśli Twoje dziecko dostaje zbyt małą porcję przytulania, jeśli zbyt mało uwagi mu poświęcasz to nie jest w stanie prawidłowo się rozwijać. Gdy miłości zabraknie, kiedy dziecko nie otrzymuje jej wcale, nie jest w stanie przeżyć.
Dlatego, okazuj dziecku tak wiele miłości jak tylko możesz. Przytulaj je często – najlepiej każdego dnia. Mów, że je kochasz i pokazuj to na każdym kroku. Zapewnij dziecku poczucie ciepła i bezpieczeństwa. Upewnij je w przekonaniu, że jest dla Ciebie najważniejszą osobą na świecie, że zawsze może przyjść do Ciebie i zostanie przytulone.
Wystarczy zaledwie kilka minut dziennie poświęconych w całości dziecku – może to być szczera rozmowa, gra, zabawa, przytulenie itp. Te kilka chwil poświęcone dziecku każdego dnia może całkowicie odmienić Twoje dziecko, poprawić relacje z nim i przyczynić się do poprawy stosunków w rodzinie.
Pozdrawiam – Sławomir Żbikowski
—–
Możesz czytać dalej:
Ja przytulam moje dziecko codziennie…